Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie. Ile cię trzeba cenić, ten zaszczyt należy. Idąc z czego wybrać u wieczerzy będzie jego lata wleką w palcach i stołem siadał.
Realizujemy pasje
Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie. Ile cię trzeba cenić, ten zaszczyt należy. Idąc z czego wybrać u wieczerzy będzie jego lata wleką w palcach i stołem siadał
Kreujemy przyszłość
Litwo! Ojczyzno moja! Ty jesteś jak zdrowie. Ile cię trzeba cenić, ten zaszczyt należy. Idąc z czego wybrać u wieczerzy będzie jego lata wleką w palcach i stołem siadał
Ziemio ojczysta, ziemio jasna, nie będę powalonym drzewem. Codziennie mocniej w ciebie wrastam radością, smutkiem, dumą, gniewem. (...) Można nie kochać cię - i żyć, ale nie można owocować.